Mijn eerste werkervaring

Wanneer je dan eindelijk echt aan de slag mag, die eindeloze sollicitatieprocedures hebt doorlopen (of iets minder eindeloos voor diegenen die het geluk hebben snel een baan te hebben gekregen), verwacht je daar logischer wijs veel van. Als net afgestudeerde hbo-v verpleegkundige ga je vol goede moede aan de gang. Eindelijk mag je je waarde bewijzen. In de praktijk pakt het echter nog al eens anders uit...

Zuster

Het volgende gedichtje (uit de bundel Hoe raadselig de Geest, Literair café Venray-regio, 2002.) stuurde ik eens in bij een schrijfwedstrijd:

ZUSTER
Ik ben de zuster van B4
en zorg voor mijn patiënten.
Ik zorg voor orde en structuur,
bewaak de tijd de dag het uur
Deel pillen, wasgoed en lectuur
en geef –soms- complimenten

Het gedichtje is humoristisch bedoeld maar toen ik het uiteindelijk voorlas in een les ‘psychiatrie’ op de HBO-V werd het bloedserieus genomen (dus dat zijn onze taken!!!). Ik heb het nooit meer durven voorlezen. Binnen de rubriek ‘Humor’ kan ik het rustig plaatsen vind ik.
Nu ik het nog eens overlees en kijk wat ik zoal doe op de afdeling…misschien hadden de studenten toch wel gelijk.
Mathilde Bos

Terugdringen dwang in veel ggz-instellingen nog onvoldoende op agenda

Vrijdag 18 september is het eindrapport van het driejarig project ‘Actieplan Terugdringen Dwang en Drang’ van LPGGz gepresenteerd. Het rapport geeft aan waar bepaalde ggz-instellingen momenteel nog in tekortschieten. Download het rapport "Dwang en drang in de psychiatrie, een verkenning". Binnenkort volgt hierover meer.

Hulp bij zelfdoding, wat is er tegen…?

Maandag 23 november 2009 organiseert de NVVE het sympsium Hulp bij zelfdoding, wat is er tegen…? Hulpverleners in de psychiatrie krijgen vroeg of laat te maken met chronisch psychiatrische patiënten die het leven als totaal zinloos en uitzichtloos ervaren en hulp vragen om op een humane wijze een einde aan het leven te maken. Hoe ga je als hulpverlener om met concrete vragen over hulp bij zelfdoding? Wat hoort wel en niet bij je taak? Hoe kun je in contact blijven met een patiënt die in zijn doodswens persisteert? En wat doet het met jou als hulpverlener wanneer iemand dood wil? Zie verder bij NVVE.

Het werk van een ervaringsdeskundige

Henry ter Smitten is ervaringdeskundige en geeft ons op zijn website een kijkje achter de schermen. Hij beschrijft er zijn herstel, vertelt zijn levensverhaal en laat zien wat zijn werk inhoudt. Naast zijn werk als ervaringsdeskundige geeft hij ook voorlichting aan iedereen die belangstelling heeft.

Nat

De man in de separeer was woest, hij vloekte en tierde. Toen ik verscheen met een kopje koffie om hem weer tot rust te brengen, werd hij nog woester. Hij pakte zijn urinaal en was vast van plan mij er flink van langs te geven. Hij hief schreeuwend het urinaal boven zijn hoofd, maar hij was vergeten dat deze voor meer dan de helft gevuld was. Hierdoor ontstond er een watervalletje dat via zijn arm en oksel naar beneden stroomde. Alle agressie vloeide uit hem weg. Toen ik hem later in de douche hielp, zei hij tegen me: “Ik ging net wel goed nat hè?” We konden er alle twee hartelijk om lachen.