De patiënt is het middelpunt van de behandeling. Alles draait om de patiënt: zijn zorgen en makken, zijn wensen en behoeften, zijn doelen, zijn gemoedstoestand, zijn medicatie, zijn strijd met de buitenwereld, zijn eetpatroon en zijn hygiëne.
Als verpleegkundige heb ik geleerd autonomie, zingeving en kwaliteit van leven hoog in het vaandel te hebben. Van de patiënt wel te verstaan. En de familie? Tja, die zijn er wel maar goed. De familie is toch vaak de oorzaak van veel problemen thuis van de patiënt? Een bron van onrust voor mijn patiënt. Iets waar tegen de patiënt maar beter beschermd kan worden toch? De familie heeft toch helemaal geen verstand van psychiatrische ziekten. Anti-psychotica, lithiumdepots, de BOPZ, het PGB, de HKZ, G schema's, CGT, IPT en natuurlijk de verbeterde DSM V?!
Manipulatie
Manipulatief gedrag wordt vaak gezien als een kenmerk van mensen met een persoonlijkheidsstoornis. Wat hier echter onder wordt verstaan en wat je ermee moet is niet uitgebreid beschreven. Bowers (2003) doet hier een poging toe. Hij constateert allereerst dat manipulatie heel verschillend wordt waargenomen. Sommige verpleegkundigen zien in elk initiatief van hun patiënt een manipulatief motief. Anderen zien dit nooit.
‘Moeilijke patiënten’, wat vinden ze er zelf van? II
Lees nu de volledige scriptie over de succesfactoren van behandeling in een KIB - vanuit cliëntenperspectief. Deze scriptie van Mathilde Bos bevat een paar opmerkelijke conclusies voor verpleegkundigen die te maken hebben met 'moeilijke patiënten' (pdf).
Eerste 5 minuten cruciaal bij terugbrengen separaties
Binnen InGeest is het gelukt om het separeren aanzienlijk terug te dringen. Dit door met name de zorg in de eerste 5 minuten van het contact te verbeteren Het aantal separaties liep met 25% terug en het aantal uren dat werd gesepareerd zelfs met 50%. Drie gesloten afdelingen deden er mee in het project: twee opname afdelingen en een crisisafdeling voor het circuit langdurige zorg.
Abonneren op:
Posts (Atom)