Het is lekker snoepen van de chocolaatjes die ik kreeg als afscheid van een 2e jaars HBOV leerling. Een klein pittig dametje maar zo zacht als was voor de cliënten, ze droegen haar op hun handen vanaf het moment dat ze binnen kwam. Heel oprecht en zonder oordeel, dat werd gevoeld. Het was "Kitty-hier en Kitty-daar" en als er wat moest gebeuren vroegen ze het aan Kitty, die was overal voor is. Maar of ze nu alles deed? Nee, op een of andere manier gingen de mensen zelf in beweging, vonden ze het leuk om samen dingen met haar uit te proberen die ze moest doen als opdracht. " Kom maar Kitty, dat gaan we samen eens proberen". Of ze in de GGz terug komt geen idee, ze moet nog twee jaar maar voor haar basis houding was ze met cum-laude geslaagd.
