Als verpleegkundige kennen we ze vast allemaal.. die nachtdiensten van tijd tot tijd.
Zelf heb ik er geen problemen mee om zo nu en dan een aantal nachtjes te draaien. Tijd om goed bij te lezen, mogelijk verpleegplannen schrijven en lekkere onregelmatigheidstoeslag vangen! (Ook niet geheel onbelangrijk) Maar zelfs als fan van de nachtdiensten op een afdeling waar het relatief rustig is heb ik een lastig puntje gevonden.
Namelijk de controle rondjes lopen.. 3x per nacht sluip ik over de gangen en hou ik mijn adem in bij het openen van alle 22 kamers omdat het slot zo’n herrie maakt. Als ik dan binnen ben in de kamer loop ik heel voorzichtig een klein stukje naar binnen om te kijken of diegene slaapt en of alles nog goed gaat.
Nou in 80% van de gevallen komt het gesnurk je al tegemoet of is de ademhaling duidelijk zichtbaar van een aantal meters afstand en in het donker. Dus dat is dan geen probleem, ik draai me stil om en sluit weer zachtjes de deur.
Maar dan die 20% die niet zo gemakkelijk als ‘slapende’ te observeren zijn. Wat kost dat me een energie zeg! Want ik werk op een ouderen afdeling, en tja soms overlijden mensen in hun slaap. Zou toch slordig zijn als ik daar niet achter kom en ik een telefoontje krijg om 9.00 ’s ochtends dat mevrouw Bakker al ongeveer 6 uur dood is.. Niet zo professioneel toch? Dus ik doe bij deze 20% mijn uiterste best om zeker te weten dat de personen slapen..
Dus geen gesnurk, geen zicht en hoorbare ademhaling.. hmm toch maar een stapje dichterbij.. Als ik te dichtbij kom en iemand wordt wakker als ik over dat bed leun krijgen ze ook de schrik van hun leven, dus ik blijf op veilige afstand. Dit betekend dat ik soms enkele minuten in die kamer sta voor ik eindelijk weet dat iemand gewoon heel stil ligt te slapen!
Jeetje en dat 3x per nacht! Pff een hele opgave voor mijn energie level en alertheids gehalte zo midden in de nacht! Ben blij als ik zelf mijn warme bedje weer in mag. Ik heb besloten voortaan maar luid te ademen tijdens het slapen om zo te zorgen dat als ik ooit zelf in een ziekenhuis bed kom te liggen ik niet bij die ‘vervelende en energie trekkende’ 20% hoor!
Nu nog een manier vinden, hoe ik daar controle over krijg!?
herstel en rehabilitatie vanuit de invalshoek van de ggz-verpleegkundige
Verpleegkunde & Psychiatrie richt zich op de dagelijkse praktijk van de verpleegkundige in de GGz. Verpleging en begeleiding van cliënten komen aan bod, de ervaring van de cliënten zelf, de rol van familie en vrienden, en de positie van verpleegkundigen in een multidisciplinair team. Verpleegkunde en Psychiatrie is er voor verpleegkundigen die willen werken vanuit de herstelvisie en die de gezonde kant van de kant van de cliënt willen versterken. Wetenschappelijke kennis komt hierbij van pas, maar de ervaring van alle betrokkenen staat voorop.